| odwiedzin:

Artykuły i publikacje

«1» Adaptacja dziecka do przedszkola
«2» Jak przygotować dziecko do szkoły
«3» Uczmy dzieci odróżniać dobro od zła
«4» Propozycje ciekawych i absorbujących zabaw dla maluchów
«5» Zabawy i ćwiczenia przygotowujące do nauki czytania i pisania.
«6» Wartości a wychowanie.
«7» Wpływ telewizji na rozwój i zachowanie małego widza, a rola rodziców.
«8» Błędy wychowawcze
«9» Dziecko z nadpobudliwością ruchową ADHD.
«10» Zabawy paluszkowe.
«11» Jak rozpoznawać i rozwijać telenty dziecka.

Jak przygotować dziecko do szkoły?

Dziecko gotowe do nauki potrafi poradzić sobie z wymogami stawianymi przez program nauczania. Jest również dojrzałe emocjonalnie i społecznie. Pozwala to na prawidłowe funkcjonowanie w grupie rówieśniczej i ułatwia dostosowanie się do reguł i zasad panujących w szkole.

Wiadomo, że dzieci rozwijają się w różnym tempie. Są takie, które dojrzałość szkolną osiągają w wieku 6-7 lat, i takie, które będą na tym etapie znacznie później. Mówiąc w skrócie: dziecko dojrzale potrafi samo się obsłużyć i być samodzielne w grupie:
- ubiera i rozbiera się samo lub z niewielką tylko pomocą, wiąże buty,
- nie ma problemów z nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami,
- umie i lubi bawić się i rozmawiać z nimi, nie prowokując konfliktów,
- radzi sobie w codziennych, rutynowych czynnościach.

Bardziej rozwinięte emocjonalnie i intelektualnie jest dziecko, które ma swoje ulubione książki. Takie z którym w domu dużo się rozmawia. Badania wykazują również szybszy rozwój dzieci, którym rodzice czytają książki czy opowiadają bajki.

Czas który poprzedza pójście do szkoły należy wykorzystać w szczególności na doskonalenie indywidualnych cech i umiejętności. Trzeba ćwiczyć samodzielność - chodzi nie tylko o ubieranie się, mycie, czesanie, dbałość o estetyczny wygląd zewnętrzny. Dziecko powinno uczyć się samodzielnego wykonywania prostych zadań wyznaczonych przez rodziców. Maluchy, za które rodzice wszystko robią, nie bardzo potrafią się zorganizować. Gdy dzieci będą musiały same zadbać o swoje rzeczy, tak łatwo ich nie zgubią. Będą bardziej na nie uważały. Systematyczność można kształtować przez przydzielanie mu drobnych obowiązków, które będzie codziennie wykonywać, np. sprzątanie zabawek, podlewanie roślin, wycieranie kurzu.
Trzeba uzupełniać i pogłębiać wiedzę o bliskim oraz dalszym otoczeniu. Mam na myśli wzbogacanie doświadczeń życiowych dziecka.
Stymulujemy je do działania. To rozwija spostrzegawczość i umiejętność samodzielnego myślenia.

Odpowiadajcie na wszystkie zadawane pytania, pamiętając, by dostosować odpowiedź do poziomu dziecka. Ważne, by Was zrozumiało, a nie tylko wysłuchało definicji. Koniecznie trzeba zadbać o prawidłową wymowę. Mówmy wyraźnie i zawsze prawidłową polszczyzną. Warto usprawniać rękę dziecka. Trzeba dużo rysować, malować, sklejać, wycinać, lepić z plasteliny czy po prostu składać kartki. Ręka nie wyćwiczona szybko się męczy i boli, co nie pozwala na ładne pisanie i rysowanie. Rozwijajmy spostrzegawczość słuchową. Czytajmy bajki i opowiadania. Starajmy się zainteresować dziecko książką. Wielokrotne czytanie świetnie ćwiczy pamięć i rozwija koncentrację uwagi.

Dobrze przygotowane do nauki szkolnej dziecko liczy do 20. Aby ćwiczyć i rozwijać te umiejętności, dostarczajmy dziecku konkretów do przeliczania. Niezbędne jest wpajanie zasad kulturalnego zachowania się. Grzeczność i kultura osobista to jeden z filarów gotowości do podjęcia nauki w szkole. Przyzwyczajajmy dziecko do stałego rozkładu dnia.

Rozpoczęcie nauki to nie koniec dzieciństwa, a nowa przygoda. Przygoda na kolejne długie lata. Przede wszystkim, kształtujmy wiec pozytywną motywację dziecka do nauki. Nie straszmy, lecz opowiadajmy o swoich własnych przyjemnych wspomnieniach ze szkoły. Pamiętajmy jak ważne jest, by dziecko było gotowe na szkolne wyzwania. Od tego zależy często, czy najbliższe lata zaliczy do udanych, czy tez będzie je wspominać jako pasmo porażek.



Opracowała: Marzanna Miklikowska-Lisewska

Prowadzenie strony przy współpracy z p. Dorotą Stadnik - Burakowską